Heb je weleens van Rosalia gehoord? Rosalia is al enige tijd één van mijn favoriete artiesten. Afgelopen zomer scoorde ze hoog met het lied “Pienso en tu mirá”, een modern flamenco nummer in de stijl van een zogenaamde buleria por soléa met het typische handgeklap (palmas) en een trillende flamenco stem maar ook met moderne hip-hop geluiden wat haar muziek dus super uniek maakt. Als kind zag ik tijdens vakanties in toeristische Spaanse dorpjes weleens een flamenco show. En het wekte nooit echt mijn interesse. Totdat Rosalia de muziekstijl weer wat meer terug in de wereld plaatste. 

Ik woon nu ongeveer vijf maanden in Valencia. En doordat we door het corona virus niet veel rond mogen reizen in Spanje, heb ik nog niet ontzettend veel van de omgeving gezien hier. Hoewel ik heel vaak eerder naar Spanje ben geweest en verder wel veel mooie plekjes in het land al gezien heb. Twee weken geleden ging ik op “weekendje weg” met mijn Spaanse vriendinnen naar Alicante. Twee uur met de trein van hier. Ondanks dat bars en restaurants dicht zijn, onden we een AirBnB huren. Lekker paella afhalen en de stad Alicante met al zijn mooie straatjes en mini pleintjes ontdekken. Een van mijn Spaanse vriendinnen wees mij erop dat Alicante heel vroeger Lucentum werd genoemd door de romeinen, waarom dat was. Dat heb ik ondertussen wel begrepen, haha.

Het is januari 2021. Ik ben net even terug geweest in Nederland. Bij mijn familie. Het was namelijk niet zomaar een kerst in Nederland met hen. Maar de dagen voor kerst waren de laatste dagen dat het familiebedrijf nog kerststollen en kransen bezorgde en verkocht. Dit was een belangrijk moment voor onze familie en ik wilde dit niet daardoor bij hen zijn. In Nederland merkte ik al snel dat de lockdown daar veel strenger is en het is grijs en donker weer.

 Ik vroeg pas aan Paula (mijn huisgenootje) op een maandag of dinsdag, wat zijn je weekendplannen? Dat was een hele rare vraag. En hoe meer ik erover nadacht had ik ook door dat eigenlijk niemand om mij heen echt plannen maakt. Spanjaarden plannen niet. En ik kwam erachter hoe deze Spaanse “gewoonte” zoveel in conflict stond met hoe ik was in Nederland. Hoe ik steeds meer mee kon gaan in deze “gewoonte” en hoeveel rust me dat gaf…

Het was een gek moment om naar Spanje te verhuizen, maar ik deed het toch. Aan alles voelde ik intuïtief dat ik nu moest goed.Nu woon ik bijna drie maanden onder de Spaanse zon en het bevalt me heel goed. Ik vertelje over mijn verhuizing naar Valencia en waarom ik dat heb gedaan, ook neem ik je mee in mijn gastbloes in nieuwe verhalen over mijn leven in mijn nieuwe stad.